Пушча – жыровішча?

Дыскусія аб аброне супольнай каштоўнасці – Белавежжа – працягваецца.

Абарона прыроды, а дакладней: разважанне аб ахове прыроды – гэта для многіх эколагаў ідэальны бізнэс, – кажа Кацярына Гуйская. – «Газета Польская» апісвала ўжо такія выпдкі. Рэкардсмены за фіктыўныя даследаванні, аналізы ці меркаванні зараблялі па некалькі сотняў тысяч злотых у год. Белавежская пушча ўжо даўно любімая кармёжка такіх самазванцаў. Сусветнавядомая, якая лічыцца еўрапейскай спадчынай, прыцягвае эколагаў-спрытнякоў, як магніт. Можна паназіраць што адбываецца вакол гэтага самага прыгожага еўрапейскага лесу. Мясцовыя жыхары, а разам з імі леснікі тэрарызуюцца арганізацыямі, якія жывуць з экалогіі. Пушча на працягу многіх стагоддзяў была месцам суіснавання чалавека і прыроды. Яе багацце, разнастайнасць у значнай ступені заслуга чалавека. Сёння так званыя экалагічныя арганізацыі хочуць даказаць, што жыхары прыпушчанскіх рэгіёнаў з’яўляюцца зламыснікамі. Дэбата распачатая міністрам Янам Шышкам на тэму абароны Белавежскай пушчы з’яўляецца першым на працягу многіх гадоў разумным крокам, які дазваляе распрацаваць найбольш рацыянальны спосаб догляду Белавежжа. Сённяшні стан лесу енчыць да неба пра помсту. Лес пакінуты самому сабе становіцца больш аднастайным, губляючы разнастайнасць. Цяжка дайсці да грамадскасці з гэтымі аргументамі. Таму што іх разуменне патрабуе ведаў, а акрамя таго атрымальнікі СМІ на працягу многіх гадоў дрэсіруюцца словам «экалогія». Усё, што з дапамогай так званых аўтарытэтаў лічыцца экалагічным, або ўсё, што мае экалогію ў назве, лічыцца беззаганным. Людзей вядуць як па шнурку: калі экалагічныя арганізацыі кажуць, што штосьці экалагчнае, значыць, гэта добрае. Гэты глыбокі стабільны стэрэатып цяжка перасягнуць. Прафесар Ян Шышка прапануе павелічэнне плошчы пушчанскіх надлясніцтваў ахопленых строгай аховай. Ён хоча, каб яны былі ахоплены дэталёвымі даследаваннямі – вучоных, а не экалагічных актывістаў. У той жа час міністр асяроддзя прапануе, каб прафесійна назіраць гэтыя ўчасткі Белавежжа, на якіх праводзіцца рацыянальная лясная гаспадарка. Праз некалькі гадоў будзе магчымасць прадставіць высновы абодвух тыпаў ахвовы. Паявіцца шанц на размову пра рэальныя назіранні навукоўцаў, а не яшчэ адна магчымасць боек паміж так званымі эколагамі і лесаводамі.

Як адзначае Мат, нельга выкарыстоўваць у адносінах да актывістаў своеасаблівай разуметай экалогіі назвы эколагаў. Экалогія гэта сур’ёзная і складаная вобласць ведаў. Цяжка сказаць, ці з’яўляюцца ў шэрагах некаторых арганізацый якія завуцца экалагічнымі эколагі па адукацыі. З’ява экатэрырызму ў Польшчы маецца даволі добра, і гэта доўгі час. Было правалена некалькі рэчаў у апошнія гады. Адной з іх з’яўляецца адсутнасць належнай экалагічнай адукацыі, паўсюдны дазвол маніпуляваць людзьмі і паліткарэктнасць, якая вяжа неабходныя рухі. Барацьба супраць усіх выступленняў «актывістаў экалогіі» вельмі простая. Трэба пазбыцца палітычнай карэктнасці і думкі «ці перамагу на наступных выбарах». Пра «кармёжку псеўдаэколагаў» – тых, хто ўдзельнічае ў палітыцы, бізнэсе, канфліктуючых групах уплыву. А ж не кожны эколаг гэта ашуканец, махляр, «ашалом». Нельга ўводзіць у зман чытачоў. Можна не пагадзіцца з меркаваннем, што пушча сама абнаўляецца і не трэба ўмешвацца ў яе гомеастатычныя механізмы. Можна крытычна ацэньваць аргументы прыхільнікаў такога меркавання і прадставіць свае ўласныя. Але нальга запускаць «індустрыю пагарды» супраць апанентаў. Калі гаворка ідзе пра злоўжыванні арганізацый з экалогіяй у назве, як і ў выпадку фальсіфікацыі даследаванняў, трэба гэта адкрыта таўраваць і даводзіць да ведама грамадскасці. А эколагаў, якія думаюць іначай, але па-сапраўднаму ўдзельнічаць у ахове лясоў, прыроды, запрашаць да дыскусіі і ўдзелу ў назіранні таго, як пушча будзе паводзіць сябе тэрыторыі ахоплоенай кіраваннем лясамі і там, дзе будзе развівацца ў выніку натуральных працэсаў. Тую энергію няма чаго марнаваць, а накіраваць на канструктыўнае садзейнічанне.

Анна: Я не згаджаюся, што толькі невялікая рэшта першаснага лесу павінна заставацца нязменнай. Эколагі змагаюцца за будучыню, а тая агульнанацыянальная высечка дрэў хвалюе.

«Ахоўнік прыроды»: Ёсць хворыя дрэвы ў Белавежскай пушчы. Уявіце сабе, што падчас вайны лекар бачачы гангрэну ў назе салдата не дазваляе яе адцяць. Таму што гэта «прырода». Або каля дамоў гэтых «эколагаў» нейкія чарвякі, жукі жаруць дрэвы вакол іх. Стаяць абгрызеныя пні. Цікава, колкі часу трымалі б яны тыя голыя пянькі каля сваіх хатаў? Эколагі зараз бы іх выразалі, таму што каля іх дамоў павінны быць зялёныя, здаровыя дрэвы…
«Ёшка»: Можа быць, некаторыя маюць асалоду ад сотні гектараў паміраючых дрэў. Але мне гэта не падабаецца. Гэтыя дрэвы памруць хутка і ціха. А каб той лес адрадзіўся, трэба дзясяткаў ці соцень гадоў. Экадурняў ужо тады не будзе. Наробяць шуму тут і паляцяць у іншае месца, набраўшы касы, на наступную «акцыю». Не гаварыце мне, што караед з’яўляецца натуральным працэсам у пушчы. Так, ён ёсць (як у кожным лесе), але не ў такім маштабе. І не толькі на елкі будзе ён нападаць, але і на іншыя дрэвы. Калі гэтыя гектары лесу лягуць на зямлю і пачнуць раскладвацца, тады зробіцца настолькі тоўстая скарынка, што на гэтых папялішчах пушчы прарвецца можа нейкі граб. І не дай бог, каб гэта калі-небудзь загарэлася. За той факт, што пушча настолькі прыгожая, мы абавязаны ў значнай ступені чалавеку, які клапаціўся пра яе так шмат гадоў. Хай займаюцца ёю тыя, што на гэтым знаюцца.

«Ініцыятар змены для добрага»: 1500 год таму тэрыторыя нашай краіны цалкам была зарослая лясамі. Так было на працягу некалькіх тысяч гадоў. У лесе амаль не было людзей. Малыя і марныя паселішчы знаходзіліся далёка адзін ад аднаго на дзесяткі кіламетраў. Там не было леснікоў ані эколагаў, ані міністраў асяроддзя, ані пісакаў. Але былі караеды. Ці караеды знішчалі дрэвы? Вядома, знішчалі. Лес паспяхова абараняўся. Лес людзям нічога не павінен. Час змяніўся. Лес змяніўся. Які лес трэба абараняць? Кожны, асабліва рэшту першапачатковага лесу. Гэтага, вядома, не зразумееш, знаходзячыся на ментальным узроўні першабытнага чалавека

Марцін: Экалагічныя арганізацыі гэта не што іншае, як групы фінансавых дзялкоў (вельмі далікатны выраз). Хто-небудзь памятае іхнія дасягненні (як папрывязваліся ланцугамі да дрэў) пры будаўніцтве A4 у раёне Стшельцы-Апольскія? Або каля Аўгустова? Былі весткі, што валанцёры-эколагі атрымалі па 300 злотых за штодзённую «экалагічную страж».

«Картка»: Я вельмі скептычна адношуся да таго, што сказала Кацярыны Гуйская. Гэта крыху як казка пра благіх абаронцаў навакольнага асяроддзя і добрых лесніках, без разваг аб тым, ці караед з’яўляецца пагрозай для пушчы, ці часткай яе натуральнага працэсу. Навуковыя адказы на гэтае пытанне можна атрымаць на працягу доўгага часу – караед не пагражае пушчы. Гэта азначае, што спрэчка датычыць ролі лясной гаспадаркі ў пушчы. Лесанарыхтоўшчыкі хацелі б увайсці ў лес на прынцыпах такіх як у звычайным лесе, кіраваным чалавекам, эканамічным.

«Кавалерыя»: Ахова Белавежскай пушчы спрыяе выжыванню не толькі асобных відаў, але і іх груп, а таксама прастораваму размяшчэнню прыродных раслінных супольнасцяў. Першабытны лес пераваждае ў пейзажы, займаючы каля 96% яе паверхні. Астатнія гэта палі, лугі, дарогі, пусткі, струмені і стаялая вада. Нелясная тэрыторыя ў апошняе дзесяцігоддзе імкліва скарачаецца, паколькі лес натуральным чынам вяртаецца на занядбаныя палі і лугі. Дамінуць у лесе грабнякі, якія займаюць 47% плошчы лясоў. Бары займаюць 37%, а мокрыя ліставыя і змешаныя лясы каля 14,5% пушчы. Дрэвастой у асноўным складаецца з елі – 26%, хвоі – 24%, чорнай алешыны – 17%, дуба – 12% і бярозы: павіслай і абымшэлай – 11%. Ясень, ліпа, клён, асіна і вязы складаюць прымешку ў відавы склад лясных насаджэнняў, але на мясцовым узроўні могуць таксама быць асноўнымі відамі. Граб, хоць гэта вельмі распаўсюджаны від, як правіла, будуе другі паверх, рэдка ўваходзячы ў відавы склад галоўнага лесу. У параўнанні з іншымі лясамі польская частка Белавежскай пушчы характарызуецца адносна добрым станам захаванасці прыродных лясоў. Амаль 40% ляснога покрыву складаюць дрэвы старэйшыя за 80 гадоў. Сярэдні ўзрост насаджэнняў складае 73 гады, частка мае і 130 гадоў у запаведнай зоне Нацыянальнага Белавежскага парку.

«Варс»: Дзякуючы намаганням дрэнных паляўнічых і леснікоў з Дзяржаўных лясоў маем зуброў, польскіх конікаў і пушчу, у якую паломнічаюць аматары прыроды з усёй Еўропы, а дзякуючы добрым эколагам на працягу некалькіх гадоў, калі не перашкодзім градацыям караедаў, знішчаную, але «заефайную» натуральную Белавежскую пушчу. Самае галоўнае не даць «зарабіць» Дзяржаўным лясам, і тады будзеце абвінавачваць іх за адказнасць, таму што «яны не справіліся», а ўсё пойдзе па старому сцэнару – прыватызацыя..

Павел Паўлік: Тое што прафесар Ян Шышка прапануе павелічэнне плошчы ахоўванай Пушчы гэта толькі выглядае добра, але гэта перамога «эканелагічных». Невядома, што будзе ў наступстве таго, калі пакінуць Пушчу самой сабе. Міністр, як кожны палітык, намышляе не даць сабе падарваць крэсла.

Крыстына Касцевіч: Так, міністр баіцца «эканелагічных» Такім чынам трэць лесу згніе. Але тое, што я пачула на канферэнцыі ў Белавежы, і што падымае настрой, – што ў рэшце рэшт быў высока ацэнены чалавек, які на працягу 500 гадоў дбаў аб белавежскі лес.

Міраслаў Сцепанюк (былы дырэктар ПНП): Такое сфармуляванне пра «псеўдаэколагаў» абражае непадкупных людзей, якія гатовыя змагацца за Пушчу, прысвячаючы свой час і грошы!

 

Прысуд Белавежскай пушчы?

«Міністр аховы асяроддзя вынес прысуд Белавежскай пушчы! Павелічэнне высечкі ў Белавежскім надлясніцтве! Грынпіс пратэстуе!» – крычалі загалоўкі ў перадвелікодных СМІ.

Міністр аховы асяроддзя Ян Шышка адобрыў павелічэнне высечкі дрэў у Белавежжы. Як тлумачыў, справа ў захаванні Белавежскай пушчы, сярод іншага, ад яловага караеда-друкара. Нязгодныя з ім эколагі кажуць, што 25 сакавіка гэта «чорны дзень» для польскай прыроды. Міністр Шышка абвясціў, што падпіша дадатак да Плана кіравання лясамі, які дазволіць павялічыць высечку дрэў да больш за 180 тысяч кубічных метраў. Леснікі хацелі больш высокіх межаў з-за нашэсця караедаў, якія руйнуюць дрэвастой.

У мінулым годзе ў пушчанскіх надлясніцтвах было інвентарызавана каля 200 тысяч елак заселеных караедам. Агульная маса гэтай драўніны складае 260 тысяч кубічных метраў, а распад насаджэнняў ельнікаў, у выніку градацыі караедаў, адбыўся на агульнай плошчы каля 4 тысяч гектараў. Тыдзень таму міністр рашыў: адна трэць надлясніцтваў у Белавежскай пушчы астанецца па-за ўмяшаннем чалавека. Гэты эксперымент павінен прадэманстраваць доказ прапанаваных рашэнняў міністэрства. Як абгрунтоўваў Ян Шышка, у астатніх частках пушчы будуць весціся дзеянні, каб спыніць «працэс дэструкцыі прыродных пасяленняў». Усе працэсы будуць дакументавацца і будуць даступныя на спецыяльным сайце.

 

Замяшанне вакол пушчы

выклікаў мінулагодні дадатак да Плана кіравання лясамі (ПКЛ) у надлясніцтве Белавежа, які прадугледжваў павелічэнне нарыхтоўкі драўніны ў гэтым надлясніцтве з цяперашніх 63,4 тыс. кубічных метраў (на 10 гадоў) да 188 тыс. кубічных метраў. Леснікі абгрунтоўваюць гэтае рашэнне градацый караеда-друкара. Аднак навуковыя асяроддзі і эколагі заклікаюць каб пакінуць пушчанскую прыроду без умяшання чалавека. У цяперашні час дакумент знаходзіцца ў Генеральнай дырэкцыі дзяржаўных лясоў.
Роберт Цыгліцкі з Грынпіс кажа, што пушча існуе ўжо некалькі тысяч гадоў, і лепш за ўсё спраўляся без умяшання чалавека: – Гаворка, што мы захаваем лесу з дапамогай пілы і сякеры – гэта проста напыхлівасць. Міністр Ян Шышка паведаміў на прэс-канферэнцыі, што яго рашэнне звязана з клопатам аб пушчы і што ён гатовы гаварыць з супернікамі плана абароны ад караедаў. Белавежская пушча:

 

натуральны лес ці культурная спадчына?

У сярэдзіне сакавіка адбылася ў Сенаце канферэнцыя «Белавежская пушча – факты, міфы і будучыня». Яе арганізатарамі былі, у прыватнасці, Міністэрства аховы асяроддзя і Вышэйшая школа медыя-культуры ў Торуні. Ян Шышка тлумачыў, што эксперты абмяркоўвалі, ці пушча на самай справе натуральны лес, някрануты чалавекам, ці культурная спадчына мясцовага насельніцтва. Міністр ацаніў, што Белавежская пушча з’яўляецца культурнай спадчынай мясцовага насельніцтва, якая, на жаль, у апошнія 20 гадоў змянілася. Адказваючы на пытанне журналістаў, ці можа яна справіцца без ўмяшання чалавека, сказаў: – Пушча, вядома, дала б рады, таму што лес і ўся прырода абараняе сваю біяразнастайнасць пасродкам экалагічных катастроф, а мы прабуем іх абмяжоўваць. Я не супраць строгай абароны, наадварот, я яе рашуча падтрымліваю, але трэба даследаваць, што пры тым адбываецца.

Айцец Здзіслаў Кляфка з Вышэйшай школы медыя-культуры ў Торуні дадаў, што да пушчы «нельга падыходзіць толькі як да помніка прыроды», таму што звязаны з ёю людзі, якія жывуць з яе: – Гэта культурная спадчына, натуральная, дзе чалавек быў з самага пачатку. Прырода не проста для таго каб на яе глядзець, але гэта месца, якое дазваляе чалавеку жыць з годнасцю.

Падчас канферэнцыі дакладчыкі сцвярджалі, што Белавежская пушча выкарыстоўваўся мясцовай супольнасцю на працягу многіх стагоддзяў, і яе рэсурсы дазвалялі ёй выжыць і развівацца. – Гэта няпраўда, што пушчу не кранала чалавечая рука, – падкрэслівалі. На гэта звярталі ўвагу таксама прадстаўнікі мясцовай супольнасці. Між іншым прафесар Багдан Бжазіцкі і праф. Яцак Гільшчынскі гаварылі аб градацыі дрэвастою караедамі і прапажу каштоўных пасяленняў. Бжазецкі сцвярджаў, што пушча павінна быць падзелена на дзве зоны строгай аховы, а таксама тэрыторыю, дзе можна было б весці высечку. Паводле яго ацэнак, плошча пушчы, якая ў цяперашні час з’яўляецца Нацыянальныма паркам – дастатковая. Прадстаўнік Дзяржаўных лясоў Анджэй Новак заяўляў, у сваю чаргу, што «сённяшняя пушча з’яўляецца карцінай паміраючага лесу»: – Знікае рэкорднымі тэмпамі яліна. У цяперашні час сотні тысяч гектараў заражаныя караедам-друкаром (больш за 1 мільён кубічных метраў драўніны). Памер паверхні з

 

мёртвай ялінай

займае некалькі тысяч гектараў. Забарона выдалення хворых елак і сцвярджэнне, што прырода здольная рэгуляваць гэтыя працэсы, – гэта злачынства, – падкрэсліў А. Новак.

Святары Юзаф Паскробка і Леанід Шэшка гаварылі пра экуменічны маштаб пушчы: «Памяркоўнае і ўстойлівае кіраванне пушчай прывядзе да рэалізацыі мэты захавання біяразнастайнасці ў месцах пасяленняў, важных з пункту гледжання еўрапейскага і глабальнага характару. Ажыццяўленне належнай рэалізацыі актыўнай і пасіўнай аховы будзе спрыяць ідэі ўстойлівага развіцця». Ю. Паскробка ацаніў, што пушча сёння дэградуецца: «Цэлыя плошчы атакуюць паразіты, а на працягу больш дзесяці гадоў гаспадарка ў пушчы абмяжоўваецца гэтак званымі экалагічнымі рухамі, якія прасоўваюць пасіўную ахову».
У ходзе дыскусіі былі і галасы супраць. Прафесар Пётр Скубала з Сілезскага ўніверсітэта сцвярджаў, што сухастой у лесе з’яўляецца «неацэнным скарбам» для прыроды. Абапіраючыся на навуковыя даследаванні тлумачыў, што мёртвая драўніна елкі аказвае станоўчы ўплыў на глебастваральныя працэсы і біяразнастайнасць. Таксама ацаніў, што цяперашняя градацыя караеда ў пушчы з’яўляецца натуральнай: «Гэта не пагражае пушчы, а наадварот. Такое здаралася і раней. Пушча такая дзякуючы таму, што адбывалася з ёю раней». Прафесар Веслаў Валянкевіч з Прыродазнаўча-гуманітарнага ўнівесрітэта ў Седльцах падкрэсліў, што ўся пушча павінна быць уключана ў нацыянальны парк.

Дадатак да Плана кіравання лесам на 2012-2021 гады прадбачвае, што з пушчы будзе вывозіцца нашмат разоў больш дрэў, чым меркавалася ў кампрамісе ўлічваючым неабходнасць абароны гэтага ўнікальнага лесу нараўні з патрэбамі мясцовага насельніцтва. Высечка мае быць павялічана да 188 тыс. кубічных метраў (першапачатковы план уключаў 63,4 тыс. кубічных метраў на працягу 10 гадоў). На прэс-канферэнцыі ў Варшаве міністр Шышка абвясціў, што дае згоду на план павелічэння высечкі ў надлясніцтве Белавежа. Рашэнне было прынята, нягледзячы на шматлікія

 

галасы супраціву.

– Гэта «чорная пятніца» для польскай прыроды. Рашэнне міністра асяроддзя пра падпісанне дадатку, які павялічвае высечку дрэў у Белавежскай пушчы, вяртае нас у час ПНР! – крычаў Роберт Цыгліцкі, дырэктар Грынпіс Польшча.
Не толькі Грынпіс пратэстуе супраць высечак. Прадстаўнікі іншых няўрадавых арганізацый (ClientEarth, Дзікая Польшча, Greenmind, Майстэрня для ўсіх істот, WWF) адзначаюць, што рашэнне міністра Шышкі не адпавядае з меркаваннем ключавых навуковых цел у Польшчы, у тым ліку Дзяржаўнай рады па пытаннях аховы прыроды, Навуковай рады Белавежскага нацыянальнага парку, Камітэту па ахове прыроды Польскай акадэміі навук. Яны заявілі, што высечка дрэў не павінна быць павялічана на гэтай каштоўнай тэрытрыі. На іх думку, гэтае рашэнне адлюстроўвае пагляд на Пушчу з пункту гледжання вытворчасці драўніны, цалкам ігнаруючы навуковую аснову для абароны лясных экасістэм у цэлым. Засланянне неабходнасцю абароны лесу ад прагрэсіўнай градацыі караедаў з’яўляецца велізарным злоўжываннем і ўвядзеннем грамадскасці ў зман. Прысутнасць караедаў у пушчы і іх градацыя адбываецца кожныя некалькі дзясяткаў гадоў, гэта натуральны працэс, які мінае спантанным чынам. Тэзіс пра пагрозу ўстойлівасці пасяленняў якія ахоўваюцца ў адпаведнасці з Дырэктывай аб пасяленнях ЕС не пацвярджаецца фактамі. Значнае павелічэнне высечкі можа паўплываць на ўзбуджэнне справы супраць Польшчы з боку Еўрапейскай Камісіі ў сувязі з парушэннем цэласнасці абшару Натура 2000. Можа быць таксама накладзены штраф за парушэнне еўрасаюзнага заканадаўства. Белавежская пушча з’яўляецца найбольш каштоўным раўнінным лесам у Еўропе і адным з самых каштоўных у свеце. Уведзена яна ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Міністр Шышка запэўніў на прэс-канферэнцыі 25 сакавіка, што высечка не будзе праводзіцца ў Нацыянальным белавежскім парку. У сваю чаргу, генеральны дырэктар Дзяржаўных лясоў Конрад Тамашэўскі адзначыў, што Дзяржаўныя лясы не будуць мець выручкі з высечак, таму што – як ён сказаў – «справа не ў сыравіне», і дадаў, што інфікаваная караедам драўніна з рубкі павінна быць вывезеная з лесу.
Міністр асяроддзя растлумачыў, што павелічэнне высечкі абумоўлена, сярод іншага, вельмі моцнай градацыяй яловых караедаў у пушчы. Дадаў, што паводле інвентарызацыі ў пушчанскіх надлясніцтвах з-за актыўнасці насякомых, у тым ліку караедаў,

 

памерлі дрэвы

– 350 тысяч ясеняў, каля 300 тысяч дубоў, больш за 200 тысяч алешын, больш за 100 тысяч хвоек, больш за 70 тысяч вязаў і ліп. Самай вялікай ахвярай шкоднікаў сталі яліны – велічынёй 2,5 мільёна кубічных метраў.

Шышка адзначыў, што разам са знікаючымі дрэвамі разбураюцца месцы пасяленняў (грабнякі, алешнікі), якія з’яўляюцца прыярытэтнымі для Еўрапейскага Саюза. Паменшала таксама некалькі відаў насякомых, дзятлоў і совак.

– Асноўная мэта дадатку да плану заключаецца ў тым, каб спыніць працэсы дэградацыі пасяленняў, якія ўяўляюць цікавасць для Супольнасці і пачаць працэс іх рэгенерацыі, – падкрэсліў міністр. Запэўніў, што падтрымлівае пастаянны кантакт з Еўрапейскай камісіяй і ЮНЕСКА. – Еўрапейская камісія была павядомлена пра план высечкі дрэў, атрымае таксама план выпраўлення сітуацыі. На адной трэці трох гаспадарчых надлясніцтваў (Белавежа, Гайнаўка, Броўск) не будзе праводзіцца прадпрымальніцкая дзейнасць, а пушча застанецца пакінутай у спакоі. На астатніх дзвюх трацінах будуць праводзіцца дзеянні ў галіне экалагічнай інжынерыі (можа быць, напрыклад, высечка ці новыя пасадкі дрэў).

Міністр дадаў што градацыя караеда не можа быць спыненая, напрыклад, без высечкі г.зв. пілавінавых дрэў. Гэта стаячыя або ляжачыя дрэвы, з якіх высыпаецца пілавінне мацярынскіх або лічынкавых калідораў, выгрызеных шкоднікамі. Гэтыя дрэвы павінны быць выдаленыя з лесу.

– Мясцовыя жыхары ў жаху назіраюць за тым, што адбываецца ў пушчы, кажуць, што гіне іх жыццёвы набытак, прападае культурная спадчына і праца рук дзядоў і прадзедаў, – адзначыў міністр. – Яны хочуць паказаць, што ўмеюць выкарыстоўваць гэтыя прыродныя рэсурсы на карысць пушчы, дзеля прыроды, жадаючы таксама перадаць гэтае дабро свету.

 

Перад сядзібай міністэрства 25 сакавіка пратэставалі некалькі актывістаў Грынпіс. Яны між іншым закрылі размешчаную на фасадзе будынка пласціну «Міністэрства аховы асяроддзя» ўласнай: «Міністэрства высечкі пушчы».
Грынпіс у сувязі з рашэннем міністра арганізуе ў Белавежскай пушчы патрулі актывістаў, мэтай якіх з’яўляецца збор дадзеных аб пушчы. Маюць яны падрыхтаваць даклад, які хочуць прадставіць прэм’ер-міністр Беаце Шыдла.

– Мы спадзяемся, што прэм’ер-міністр адкажа на заклік больш за 120 тысяч грамадзян, якія звяртаюцца з просьбай вылучыць Белавежскую пушчу з-пад закона аб лясах і трактаванні яе такім чынам, на які заслугоўвае гэты ўнікальны лес, – даказвае старшыня польскага Грынпіс.

 

Міраслава Кастанчук