Васіль Петручук, Крышынкі

(69. ) Пішу Вам, спадар рэдактар Юрка Хмялеўскі, бо толькі Вы крыху мяне разумееце, а ва ўсякім выпадку не ўспрымеце мяне як якогасьці хама, які толькі чакае, каб кагосьці скрыўдзіць і мець гонар што хтосьці праз яго церпіць часам невыносны боль. Я крытыкі не баўяся ў «парадчных» ілгуноў. Лганне можа […]